เป็นเวลากว่า 8
เดือน ที่เราไม่ได้กลับบ้านมาเลย
ครั้งสุดท้ายที่กลับคือเมื่อต้นเมษาที่ได้กลับมาแค่วันเดียว
ทันทีที่ลงจากเครื่องบิน
สิ่งแรกที่เข้ามาคือ สำเนียงที่คุ้นเคย สำเนียงที่ดูเร่งรีบ
สำเนียงของคนที่ติดความเป็นเมืองหน่อย ๆ
พอออกจากสนามบินก็มีกลิ่นไอที่คุ้นเคย
กลิ่นของฝน กลิ่นที่ไม่มีฝุ่นและควันของเมืองหลวง กลิ่นความเป็นเมืองที่มีผู้คนสัญจรไปมา
เราใช่เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงจากสนามบินไปถึงบ้าน
วิวที่คุ้นเคยเปียกไปด้วยฝน และน้ำที่เอ่อล้นมาจากคลอง ที่นี่ก็ยังเหมือนเดิม
ที่ที่คุ้นเคย
หลังจากเลี้ยวรถเข้าซอยบ้าน
เราก็ได้ยินเสียงเพื่อนสมัยเด็ก ไอขาว สุนัขของคุณป้าตรงข้ามบ้าน เราแวะเล่นกับมันไปพักหนึ่งก่อนที่จะเดินเข้าบ้านไป
บ้านของเราก็ยังคงเหมือนเดิม
สวนเปลี่ยนไปนิดหน่อย ดูสดใสขึ้น และรอยยิ้มของคนในครอบครัว
คำค้นหา