ธรรมชาติ ร่องรอย
และสังขาร
หากความงามนั้นย่อมสูญสลายไปตามกาลเวลาเราจะยังสามารถชื่นชมในสิ่งที่เรากำลังจะสูญเสียไปได้หรือไม่
วัยเด็ก วัยรุ่น วัยหนุ่มสาว วัยผู้ใหญ่ และวัยทำงาน ทุกอย่างล้วนต้องเติบโตไปตามกาลเวลารวมไป
ทั้งความคิดและสังขาร
ทุกร่องรอยที่ค่อยชัดเจนขึ้นไม่เว้นแม่แต่เส้นผม รอยด่าง รอยแผลเป็น
ร่องรอยแห่งการเติบโตของร่างกายเรานั้นล้วนเป็นความงาม
ความต้องการความงามเป็นสิ่งที่ไม่อาจพิสูจน์ได้ อาจเป็นทั้งความรู้สึก ความนึกคิด
แต่เราก็สามารถรับรู้กันได้
ความงามนั้นมีหลายรูปแบบ
ซึ่งธรรมชาตินั้นรังสรรค์ให้เราแตกต่างถึงแม้ธรรมชาติจะไม่ได้ทำให้เราทัดเทียมกัน
แต่เพราะความแตกต่างนั้นหล่อหลอมให้ก่อเกิดเป็นเรา เราในวัยเด็ก วัยรุ่น วัยหนุ่มสาว วัยผู้ใหญ่
และวัยทำงาน เราที่ชื่นชอบในความเป็นตัวเอง รอยแตกลายของเราจากการเติบโต
รอยแผลเป็นจากการหกล้ม ร่องรอยต่างๆล้วนเป็นความงาม
จอห์น คีทส์ได้กล่าวเป็นบทกวีไว้ว่า 'ความงามคือความจริง ความจริงคือความงาม นั่นคือโลกทั้งหมดที่เจ้ารู้ และจำเป็นต้องรู้' ความงามที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แต่สิ่งที่งดงามที่สุดที่ได้รับการสร้างสรรค์ขึ้นมานั้น ถูกรังสรรค์ขึ้นมาโดยธรรมชาติที่ไม่ได้จงใจทำให้มันงดงาม ‘มนุษย์’ เรื่องราวของความแตกต่าง การเติบโต ล้วนงดงามเสมอ ความงามเป็นเหมือนสิ่งจำเป็นที่ใช้หายใจ ให้มนุษย์มีชีวิตอย่างสร้างสรรค์ และสามารถก้าวต่อไปในความงามจากธรรมชาติได้ ทุกสิ่งงดงามเพราะมันดำรงอยู่
เราเลยอยากแนะนำหนังสือดี ๆ อีกหนึ่งเล่มที่จะช่วยให้เราเข้าใจความไม่สมบูรณ์ของชีวิต
' หนังสือ วะบิ ซะบิ : แด่ความไม่สมบูรณ์แบบของชีวิต '
คำค้นหา